Заўтра сваё прафе-сійнае свята адзначаць не толькі настаўнікі, чыё працоўнае месца знахо-дзіцца каля школьнай дошкі, але і тыя, хто вучыць вечнаму і добраму самых маленькіх жыхароў нашага раёна. Сярод іх педагогі Бірузоўскага дзіцячага сада: загадчыца дашкольнай установы Наталля Пашкоўская, выхавацель Аляксандра Макарава і музычны кіраўнік Раіса Ціхенькая. 
… У памяшканні Бірузоўскага дзіцячага сада – цішыня. Яго галоўныя гаспадары – дванаццаць хлопчыкаў і дзяўчынак ва ўзросце ад 2 да 6 гадоў – мірна пасапваюць у спальні ў маленькіх ложках. Таму пакуль што тут пануюць дарослыя: загадчыца займаецца вырашэннем шматлікіх гаспадарчых пытанняў, повар у харчовым блоку рыхтуе падвячорак, памочнік выхавацеля сочыць за парадкам. І я з задавальненнем праходжуся па пакоях, што ў прамым сэнсе слова напоўнены любоўю да малых. Яркія шпалеры, дзіцячая мэбля, цацкі, кніжкі, спартыўны інвентар. Хай без асаблівага шыку, але неабходнае для выхавання і ўсебаковага развіцця дзяцей тут ёсць.
Усе наведвальнікі дзіцячага сада аб’яднаны ў адну рознаўзроставую групу, што, безумоўна, з’яўляецца дадатковай складанасцю для выхавацеля. Бо працаваць з групай дзяцей-аднагодак – адна справа, а з малымі трох узроставых катэгорый – зусім іншая. Выхавацелю першай катэгорыі Аляксандры Міхайлаўне Макаравай прыходзіцца скрупулёзна, да дробязяў, прадумваць ход кожнага занятка, каб адначасова развіваць і даваць новыя веды па розных праграмах: дзецям, якія рыхтуюцца пайсці ў школу, раскрываць тэму больш паглыблена, чамучкам 3-х або 4-х гадоў даваць першыя ўяўленні пра з’явы і прадметы, а з самымі маленькімі спасцігаць навакольны свет пры дапамозе гульні. Праўда, некаторыя заняткі, такія, як развіццё зносін і маўлення, перадматэматычнае развіццё, грамата, выхавацель праводзіць толькі з дзецьмі старэйшай і сярэдняй узроставых груп. А ў гэты час двухгадовых малых забаўляе памочнік выхавацеля. Асаблівых складанасцяў з навучаннем дзяцей няма ( калі не лічыць траіх малых, якія маюць патрэбу ў занятках з лагапедам) . Пры неабходнасці Аляксандра Міхайлаўна звяртаецца за дапамогай да бацькоў, якія, як правіла, адгукаюцца на кожную просьбу выхавацеля, з задавальненнем наведваюць шматлікія мерапрыемствы, што рыхтуюць для іх дзеці і работнікі дзіцячага сада, прымаюць удзел у анкетаваннях.
Аляксандра Міхайлаўна працуе выхавацелем другі год, дагэтуль на працягу дзесяцігоддзя вучыла дзяцей у пачатковых класах Альбрэхтаўскай школы. Па спецыяльнасці «пачатковае навучанне» жанчына закончыла і завочнае аддзяленне Смаленскага педагагічнага ўніверсітэта. Для работы выхавацелем базы ў педагога хапае. Канешне, ёсць некаторыя нюансы, асабліва тыя што датычуцца развіцця дзяцей малодшага ўзросту, але і з імі з дапамогай спецыяльнай літаратуры, перыядычных выданняў і падказак метадыста аддзела адукацыі райвыканкама Таісіі Васільеўны Булавай Аляксандра Міхайлаўна выдатна спраўляецца.
Змяніла пачатковую школу на дашкольную ўстанову адукацыі і загадчыца дзіцячага сада Наталля Міхайлаўна Пашкоўская. У 1993 годзе яна закончыла тады яшчэ Віцебскі педагагічны інстытут імя Кірава, потым працавала настаўніцай пачатковых класаў у Клясціцкай, Янкавіцкай і Альбрэхтаўскай школах. Мае першую кваліфікацыйную катэгорыю. Аднак, як прызнаецца Наталля Міхайлаўна, менавіта на пасадзе загадчыка дзіцячага сада яна адчувае сябе найбольш камфортна. “ Мне падабаецца займацца рознымі відамі дзейнасці: вырашаць гаспадарчыя пытанні, працаваць з дакументамі, аказваць метадычную дапамогу выхавацелю, калі ёсць час, гуляць з дзецьмі, – расказвае жанчына. – Я пастаянна вучуся чамусьці новаму, імкнуся набыць новыя веды. І гэта захоплівае”.
… Прыйшоў час, і малыя сталі падымацца з ложкаў. Яны яшчэ соннымі позіркамі з цікавасцю глядзелі на незнаёмага чалавека і нацягвалі калготкі. Адна з дзяўчынак з гонарам дэманстравала прысутным новую спадніцу. А потым хлопчыкі і дзяўчынкі, нібы гарошынкі, высыпаліся ў вялікі пакой, дзе з задавальненнем забіраліся на калені да загадчыцы і памочніка выхавацеля Святланы Яфрэменкі ( на здымку справа), каб сфатаграфавацца. Шчаслівыя ўсмешкі без слоў гаварылі пра тое, што дзіцячы сад стаў для іх сапраўдным домам, што яго работнікі любяць іх, як уласных дзяцей, і клапоцяцца пра малых не горш, чым бацькі. За што ім вялікі і шчыры дзякуй!
З прафесійным святам вас, паважаныя работнікі дашкольных устаноў адукацыі раёна! Цярпення, творчасці і задавальнення ад працы.
